Me fjalime të zjarrta e flamuj kuq e zi në Tetovë, Albin Kurti u përpoq t’i mbulojë dështimet në Kosovë – në infrastrukturë, arsim, shëndetësi, ekonomi… Por as dështimet e skandalet në qeverisje, as dyshimet për keqpërdorime milionëshe në vaj e grurë nuk mbulohen me flamur.
Imer Mushkolaj
Me plot entuziazëm u prit Albin Kurti para pak ditësh në Shkup e Tetovë. Kryeministri i Kosovës shkoi atje në një situatë mjaft të brishtë politike dhe haptazi shfaqi përkrahjen për parti opozitare shqiptare. Një vizitë dhe qasje e panevojshme.
Gjatë tubimit në Tetovë, Kurti foli për projektin e rrugës Prizren-Tetovë në vlerë, siç tha, 200 milionë euro. Duke treguar atë që tashmë dihet, se marrëveshja ndërmjet dy shteteve është nënshkruar, ai nuk dha asnjë lajm të ri. Dhe qëllimi i vizitës së tij nuk ishte të jepte lajme. Rruga nuk ka filluar së ndërtuari ende dhe gjithçka mbetet ashtu siç ka qenë.
Tetovarët e pritën Kurtin me brohorima, këngë e flamuj kuq e zi. Fjalimi i tij mund t’iu ketë ngjallur simpati e dashuri. Por, Kurti po fliste për projekt shumëmilionësh ndërshtetëror, ndërkohë që punët me infrastrukturën rrugore në Kosovë janë si mos më keq.
Asnjëra nga rrugët që lidhin qytetet e Kosovës nuk është përfunduar. Vetëm mund ta paramendojmë si ndihen qytetarët e Pejës, Podujevës, Mitrovicës, Gjakovës, Gjilanit dhe të qyteteve të tjera kur e dëgjojnë kryeministrin të flasë për rrugën Prizren-Tetovë, ndërkohë që jeta iu është kthyer në makth teksa iu duhet të kalojnë çdo ditë nëpër rrugë të shkatërruara.
Teksa Kurti flet për projektin gjigand me Maqedoninë e Veriut, gjendja e arsimit në Kosovë vazhdon të mbetet e keqe. Një ministre e dobët dhe me mungesë kompetence në krye të këtij dikasteri të rëndësishëm nuk po ia del të çojë përpara reformat e premtuara e as të përmirësojë sistemin.
Teksa Kurti flet për rrugën që po i lidhka dy qytete, thua se ajo qenka jetike për banorët këndej e andej kufirit, shëndetësia vazhdon të përballet me probleme të shumta. Qytetarët vazhdojnë të vuajnë mungesën e shërbimeve cilësore dhe të sigurimneve shëndetësore.
Por, të gjitha këto duket t’i bëjnë pak përshtypje kryeministrit. Ai merret me “projekte të mëdha” dhe bën politikë të lartë, duke u përzier në punët e brendshme të një shteti fqinj. Ai vazhdon që me fraza të thata pseudopatriotike e folklorike të mbulojë mungesën e rezultateve konkrete në qeverisje.
* * *
Kur u publikuan përgjimet për pretendimet e keqpërdorimit të rezervave shtetërore në Ministrinë e Industrisë, Tregtisë e Ndërmarrësisë, ministrja Rozeta Hajdari në vend që t’i ftojë policinë e prokurorinë të hetojë, zgjodhi të ngre padi ndaj medias e gazetarit që kishin publikuar përgjimet.
Në vend që të bëjnë thirrje për hetim të pretendimeve të ngritura e ndëshkim të përgjegjësve, zyrtarë të Lëvizjes Vetëvendosje merreshin me sulme ndaj gazetarëve dhe mediave, iu “gjenin” atyre lidhje me Serbinë, i linçonin e akuzonin se nuk po ia duan të mirën qeverisë dhe Kosovës.
As Albin Kurti nuk deklarohej për zhvillimet në ministrinë e Hajdarit. Pushteti përpiqej t’i heshtte pretendimet, e jo t’i sqaronte. Njësoj siç veproi edhe në rastin e ambasadorit Martin Berishaj.
Vetëvendosja ka ardhur në pushtet me premtime të mëdha, me diskursin se gjithçka që është bërë është bërë keq dhe “ne do ta bëjmë mirë”. Tash, kur qeverisë i ka kaluar gjysma e mandatit, realizimi i premtimve është shumë larg.
Qytetarët e kanë votuar Vetëvendosjen për arsim, shëndetësi, infrastrukturë e ekonomi më të mirë, e jo për premtime projektesh megalomane që i shërbejnë politikisht Kurtit, si rruga për Tetovë.
Qytetarët e kanë votuar Vetëvendosjen për qeverisje me kompetencë, e jo që në krye të ministrive të vijnë zyrtarë të dobët partiakë, që nuk janë në gjendje të çojnë përpara diçka të hajrit.
Andaj, është e qartë që në mungesë të rezultateve të pritshme, diskursi i pushtetit është i orientuar kah “lufta” me Serbinë, kah fjalimet e zjarrta nën flamujt kuq e zi në Maqedoni të Veriut e të tjera si këto.
S’ka gjë të keqe që kryeministri t’i largojë nga detyra njerëzit e dyshuar për keqpërdorime dhe të paaftët në qeverisje. Insistimi me çdo kusht se janë të mirë e të pagabueshëm është gabim. S’mund të mbulohen me flamur.