Nga ndjenja e irritimit deri tek shpërthimi i shpeshtë, këtu janë disa shenja të emocioneve të ndrydhura dhe të mbytura.

Të qenit të vetëdijshëm për emocionet me të cilat po përballemi, veçanërisht ato të vështira, dhe të dish se si t’i trajtojmë ato në mënyrë të shëndetshme është një mësim në progres.

Megjithatë, kur rritemi në shtëpi jofunksionale ku na mësojnë të ndrydhim mënyrën se si ndihemi dhe jetojmë brenda një hapësire konflikti dhe kaosi, ne fillojmë të zhvillojmë trauma që kapërcen në vitet e mëvonshme, edhe në marrëdhëniet me të rriturit.

Shumë njerëz me trauma të fëmijërisë as që e kuptojnë se ekziston ose se si po ndikon në jetën e tyre. Shoqëria dhe kulturat tona lavdërojnë shtypjen e emocioneve për inteligjencën emocionale.

Në një farë mënyre u bë ‘cool’ të mos ndjesh asgjë, dhe thjesht për të mos u kujdesur. Je i dobët për të qarë në filma, ose i çalë nëse emocionohesh për diçka të vogël. Ne promovojmë konceptin e të qenit mbi emocionet ose t’i kthejmë ato si të padobishme, por emocionet ekzistojnë për një arsye.