Bakteret po bëhen gjithnjë e më rezistente ndaj antibiotikëve me kalimin e kohës, duke shkaktuar problem për shumë shkencëtarë dhe organizata shëndetësore. Domethënë, mjekësia moderne përballet me problemin e zhvillimit të baktereve rezistente ndaj të gjitha barnave ekzistuese, duke përfshirë edhe ato që konsiderohen si vija e fundit e mbrojtjes.

Megjithatë, ne mund të presim një hap pozitiv në këtë fushë. Gjegjësisht, shkencëtarët së fundmi kanë gjetur një molekulë që mund të kontrollojë në mënyrë efektive bakteret rezistente ndaj të gjitha llojeve të antibiotikëve. Është përbërësi fabimicin, i cili nëse kalon testet klinike (testet te njerëzit), mund të përdoret në luftën kundër disa prej infeksioneve më kokëfortë.

Një trajtim i ri i mundshëm synon bakteret gram-negative, një grup patogjenësh që janë të vështirë për t’u shkatërruar dhe që zakonisht janë shkaktarë të infeksioneve të traktit urinar, pneumonisë dhe madje edhe të qarkullimit të gjakut, shkruan Science Alert .

Bakteret vdekjeprurëse gram-negative

Këto lloj bakteresh janë rezistente ndaj antibiotikëve për shkak të membranës së jashtme mbrojtëse që krijon një lloj muri që nuk lejon kalimin e substancave të dëmshme për to; si ilaçet. Sipas hulumtimit të publikuar në vitin 2022 në Lancet, rezistenca bakteriale ndaj antibiotikëve merr rreth 3500 jetë çdo ditë, duke e bërë atë shkakun kryesor të vdekjeve në mbarë botën.

Një studim i kryer në një spital anglez pati rezultate të ngjashme dekurajuese, të cilat treguan se më shumë se një e treta e njerëzve me infeksione të gjakut me baktere gram-negative vdiqën brenda një viti.

Gjatë hulumtimit, Fabimicin arriti të depërtojë atë shtresë të jashtme problematike, duke mos i shkaktuar shumë dëm të shëndetshëm, pra bakteret që na duhen.

Shkencëtarët fillimisht analizuan një antibiotik të njohur si efektiv kundër baktereve gram-pozitive dhe bënë disa ndryshime strukturore në të për t’i dhënë molekulës aftësinë për të depërtuar në mbrojtjen e fuqishme të shtameve gram-negative.

Ajo funksionon në më shumë se 300 lloje të baktereve rezistente

Kur u testua në laborator dhe në minj, ky përbërës funksionoi kundër më shumë se 300 llojeve të baktereve rezistente ndaj ilaçeve. Për më tepër, ai madje uli nivelet e baktereve të dëmshme te minjtë me pneumoni ose infeksione të traktit urinar.

“Duke pasur parasysh aktivitetin premtues të fabimicinës në modelet e infeksionit të miut dhe të dhënat inkurajuese që fabimicina është në mënyrë dramatike më e qëndrueshme në plazmën e miut dhe të njeriut, është e arsyeshme të besohet se efikasiteti i saj mund të përmirësohet kur trajtohen organizmat më të lartë”, shkruajnë ekspertët.

Zbulimi i antibiotikëve që mund të funksionojnë kundër baktereve gram-negative nuk është diçka që ndodh çdo ditë, kështu që biosinteza e fabimicinës është në fakt një hap shumë domethënës. Me kalimin e kohës, ne kuptojmë gjithnjë e më shumë se si funksionojnë bakteret gram-negative dhe është më e qartë për ne se në çfarë mënyrash mund t’i shtypim ato.

Natyrisht, do të duhet kohë përpara se fabimicina të përdoret si ilaç. Në mënyrë që të miratohet, ilaçi duhet të kalojë në tre faza të provave klinike. Në fazën e parë, marrin pjesë një numër më i vogël subjektesh, zakonisht midis 20 dhe 100 (ose më rrallë disa qindra) dhe përcakton një vlerësim paraprak të sigurisë dhe efektivitetit të barit.

Në fazën e dytë, efektiviteti testohet në një numër më të madh subjektesh, zakonisht midis 50 dhe 300, dhe analizohen mënyra të ndryshme të administrimit të dozave. Në fazën e tretë, merr pjesë numri më i madh i pjesëmarrësve – nga qindra në dhjetëra mijëra; në varësi të sëmundjes për të cilën është duke u zhvilluar ilaçi ose vaksina. Në këtë pikë, një kandidat i veçantë krahasohet me një placebo për të testuar suksesin aktual të ilaçit të zhvilluar, dhe siguria testohet shtesë dhe përcaktohen efektet anësore.

Hulumtimi, i titulluar Një qasje përsëritëse që udhëzon zbulimin e frenuesit Fabimycin, një kandidat për antibiotikë në fazën e vonë me efikasitet In Vivo kundër infeksioneve Gram-negative rezistente ndaj ilaçeve , u botua në revistën ACS Central Science./FrontOnline/