Shkruan Imer Mushkolaj

Beogradi nuk po e ndal Liburn Aliun që t’i përfundojë rrugët e lëna në gjendje të mjerueshme, as Arbërie Nagavcin t’i ndërtojë çerdhet e premtuara dhe ta rrisë cilësinë në arsim. Serbia nuk po e pengon Hekuran Muratin që ta rrisë pagën minimale, e as Arben Vitinë që t’i përmirësojë kushtet në spitale. Tash 27 muaj n’pushtet, Vetëvendosja ka bërë pak punë të hajrit.

Të enjten rrjeti social Facebook më solli ndërmend një deklaratë të para një viti të Liburn Aliut, ministër i Mjedisit, Planifikimit Hapësinor dhe Infrastrukturës. Në një intervistë, ai kishte thënë se po planifikonin një tren të shpejtë në linjën Prishtinë-Fushë Kosovë. Fiks 12 muaj më vonë, kjo deklaratë ka mbetur veç një premtim i papërmbushur, si plot të tjerë.

Në prill të vitit të kaluar, i njëjti ministër thoshte se rruga Prishtinë-Podujevë do të përfundonte brenda dy muajsh. Ata që e bëjnë çdo ditë këtë rrugë e përjetojnë më së miri këtë rrenë.

Punimet në rrugën Prishtinë-Mitrovicë, Aliu ka dhënë premtime se do të fillojnë në shtator. Jam i bindur se nuk do të përfillet ky afat dhe kam arsye të forta për të besuar se do të jetë kështu. Thjesht, nuk është realizuar asnjë nga premtimet e ngjashme.

Qeveria e Albin Kurtit ka premtuar se përgjatë një mandati do t’i ndërtojë 160 çerdhe në mbarë vendin. Ministrja e Arsimit, Arbërie Nagavci, ka thënë se brenda dy vjetësh qeverisjeje ia kanë dalë të përmbushin këtë premtim rreth 24 për qind. Logjikshëm, tashmë do të duhej të ishin ndërtuar më shumë se gjysma e këtyre çerdheve.

Në tetor të vitit 2021, Hekuran Murati, ministër i Financave, thoshte se paga minimale në Kosovë do të rritet “shumë shpejt”. Njëzet muaj pas kësaj deklarate, kjo pagë vazhdon të jetë e njëjtë, ndërkohë që inflacioni e ka bërë të veten dhe jeta e qytetarëve po vështirësohet çdo ditë.

Ministri i Shëndetësisë, Arben Vitia, qysh në fillim të mandatit të parë të tij thoshte se sigurimet shëndetësore për qytetarët do të ishin prioritet i tij. Tash, në mesin e vitit 2023, për sigurimet nuk flet askush, ndërkohë që qytetarët vazhdojnë të vuajnë kushtet e këqia për mjekim dhe mungesën e barnave nëpër spitale.

* * *

Dialogu me Serbinë, për të cilin kryeministri Albin Kurti dikur thoshte të mos ishte ndër prioritetet kryesore të tij, ka lënë nën hije gjithçka tjetër në Kosovë. Tash 27 muaj në qeverisje, ministrat e qeverisë së Lëvizjes Vetëvendosje nuk po shihen të realizojnë premtimet e dhëna, por të “mbështjellur” në dembeli e agoni, sikur po iu vjen përshtati kriza politike.

Përplasjet më Serbinë dhe kriza e vazhdueshme në veri sikur i ka amnistuar ata nga dhënia e përgjegjësisë para qytetarëve për punët e pafilluara e të papërfunduara. Nën komoditetin e premtimeve boshe, numri më i madh i ministrave dhe pjesa tjetër e ekzekutivit nuk është se po bëjnë gjë të hajrit. Dështimet e numëruara më lart dhe shumë të tjera si këto janë dëshmia më e mirë e papërgjegjësisë dhe mungesës së kompetencës për të çuar përpara punë të mira.

Mjafton t’i hedhësh një sy profilit zyrtar të kryeministrit në Facebook dhe rrallë, shumë rrallë aty gjen ndonjë postim që flet për ndonjë projekt të përfunduar, që flet për punësim, zhvillim, infrasturkturë, arsim e shëndetësi. Shumica e postimeve të të parit të qeverisë kanë të bëjnë me përkujtimin e datave dhe figurave historike. Asgjë të re për të thënë, asgjë të re për të njoftuar.

Paradoksalisht, kriza në veri dhe përplasjet me Serbinë po e ndihmojnë qeverinë dhe kryeminstrin Kurti që të mos merret me çështje të brendshme. Serbia ka eklipsuar gjithçka dhe ministrat nuk po e çajnë fort kokën për punë e angazhim. Dëshmia më e mirë për këtë është mungesa e rezultateve pozitive thuajse në secilën fushë. Ndryshimet radikale të premtuara nuk shihen në horizont, ndërkohë që mandati qeverisës ka hyrë në gjysmën e dytë.

Me veprime po e bëjnë, ndonëse me gojë ende nuk po e thonë se Serbia nuk po i lë të punojnë. Dhe kur muhabeti me Beogradin të marrë fund dhe qytetarët t’i kthehen realitetit, qeverisja do të shfaqet “cullak” përballë tyre. Mbase Serbia ka faj edhe për ministrat dembelë.