Ditë më parë, Gjykata Themelore në Prishtinë ka marr vendim me të cilin ia ka ndaluar Qeverisë së Kosovës të vazhdojë procedurat për zgjedhjen e drejtorit të Përgjithshëm të Policisë së Kosovës (PK).
E ndaj këtij vendimi ka bërë ankesë Qeveria e Kosovës, duke kërkuar që të aprovohet ankesa e tyre, apo të refuzohet si e pabazuar kërkesa e ish-drejtorit të PK-së, Rashit Qalajt.
Në mesin e kërkesave në ankesën e Qeverisë Hoti është edhe përjashtimi i gjyqtares Saranda Bogaj-Shegremeti, duke kërkuar që lënda t’i ndahet një tjetër gjyqtari.
“Betimi për Drejtësi” ka siguruar ankesën e Qeverisë Hoti ku kërkohet që kolegji i Gjykatës së Apelit të Kosovës të aprovojë si të bazuar ankesën e ushtruar nga përfaqësuesi i autorizuar i kundërshtarit të propozimit, Qeverisa e Republikës së Kosovës- Zyra e Kryeministri apo që të konstatojë se aktvendimi i atakuar përfshihet në shkelje thelbësore të dispozitave të procedurës kontestimore.
Tutje në ankesë është kërkuar nga kolegji i Gjykatës së Apelit të Kosovës të ndryshojë aktvendimin e goditur, apo ta refuzojë kërkesën e propozuesit të sigurimit Rashit Qalajt, ish-drejtorit të Policisë së Kosovës.
Sipas ankesës së Qeverisë Hoti, në alternativë të këtyre ka kërkuar që të prishë aktvendimin e goditur, të kthejë çështjen në rivendosje në Gjykatën e shkallës së parë apo të përjashtojë gjyqtaren Saranda Bogaj-Sheremeti, duke kërkuar që lënda t’i ndahet një tjetër gjyqtari.
Ndryshe, më 3 dhjetor Gjykata Themelore në Prishtinë ka marr vendim me të cilin ia ka ndaluar Qeverisë së Kosovës të vazhdojë procedurat për zgjedhjen e drejtorit të Përgjithshëm të Policisë së Kosovës.
Një vendim të tillë, gjykata e ka marrë pasi që ka aprovuar si të bazuar propozimin për caktim të masës së sigurisë që ishte propozuar nga ish-drejtori i Policisë, Rashit Qalaj.
“Caktohet masa e sigurimit ashtu që i ndalohet kundërshtarit të sigurimit, Qeverisa e Republikës së Kosovës, Zyra e Kryeministrit, Prishtinë – Ministria e Punëve të Brendshme që të vazhdon procedurat e rekrutimit për pozitën Drejtor i Përgjithshëm i Policisë së Kosovës sipas konkursit të datës 18.10.2020, deri në përfundimin e procedurës gjyqësore me aktgjykim të formës së prerë” , thuhej në aktvendimin e gjyqtares Saranda Bogaj-Sheremeti, të siguruar nga “Betimi për Drejtësi”.
Ish-drejtori i Policisë, Rashit Qalaj, më 24 nëntor 2020, kishte kërkuar nga gjykata që të caktojë masën e sigurisë ashtu që t’i ndalohet Qeverisë që të vazhdoj me procedurat e rekrutimit për pozitën e Drejtorit të Përgjithshëm të Policisë së Kosovës.
Kjo pasi sipas Qalajt, vendimi për shkarkimin e tij nga pozita e drejtorit të Policisë ka qenë në kundërshtim me ligjin.
Kërkesën e Qalajt e kishte kundërshtuar Qeveria, e cila kishte theksuar se nuk janë plotësuar kushtet ligjore për caktimin e masës së sigurisë në këtë rast.
Duke vendosur për kërkesën e Qalajt, gjykata ka gjetur se i njëjti e ka bërë të besueshme ekzistimin e të drejtës subjektive të tij.
Sipas gjykatës, vendimi i nxjerrë nga Qeveria për shkarkimin e Qalajt është në kundërshtim me nenin 86 të Ligjit të Punës, përkatësisht paragrafin 3 të nenin ku thuhet se “Vendimi i punëdhënësit duhet të bëhet me shkrim duke theksuar arsyetimin dhe këshillën për mjetet juridike ndaj masave të shqiptuara”.
Sipas gjykatës, Qeveria e kishte lënë Qalajn në mos dijeni lidhur me shfrytëzimin e mjeteve juridike, duke i mohuar të drejtën për ankesë.
Në vazhdim të vendimit të saj, gjykata cek edhe nenin 32 të Kushtetutës e cila ia garanton të gjithëve të drejtën për mjete juridike kundër vendimeve gjyqësore dhe administrative, raporton “Betimi për Drejtësi”.
Tutje, në vendimin e gjykatës thuhet se nuk mund të themelohet një marrëdhënie e re pune, përkatësisht për pozitën e drejtorit të Përgjithshëm të Policisë Kosovës, derisa shkarkimi i Qalajt ishte bërë në kundërshtim me ligjin.
Në fund, gjykata thekson se në rastin konkret janë plotësuar në mënyrë kumulative të dy kushtet që duhet të plotësohen për caktimin e masës së sigurisë, të parapara me nenin 297 të Ligjit për Procedurën Kontestimore, siç janë, ajo se propozuesi duhet të bëj të besueshme ekzistimin e kërkesës dhe të drejtës subjektive të tij dhe ajo se ekziston rreziku që pa caktimin e masës së tillë do të mund të pamundësohej apo vështirësohej dukshëm kërkesa në fjalë.
