Riccardo Calafiori ka një tatuazh në krahun e tij që thotë “kurrë mos u dorëzo”. Për mbrojtësin 22-vjeçar të Arsenalit dhe Italisë, kjo është një kujtesë e afërsisë që pati me fundin e ëndrrës së tij për një karrierë në futboll, përpara se ajo të kishte nisur vërtet.

Në moshën 16 vjeçare, Calafiori pësoi një dëmtim të rëndë në gju gjatë një ndeshjeje të UEFA Youth League për AS Roma, duke këputur të gjitha ligamentet e gjurit. Dëmtimi ishte aq i rëndë, saqë ai kishte frikë se mund të mos ecë kurrë më, e lëre më të luajë futboll.

“Ky ishte tatuazhi im i parë dhe e bëra për këtë arsye,” thotë ai. “Ishte shumë e vështirë. Isha 16 vjeç dhe papritur mendon se nuk mund të luash më futboll.”

Por Calafiori u kthye në fushë dhe këtë verë realizoi një ëndërr duke u transferuar në Premier League, duke u bashkuar me Arsenal për 42 milionë paund.

Në një intervistë për Football Focus, ai tregon sesi ndodhi transferimi te “Gunners”, përvojën e tij duke mësuar anglishten përmes Netflix-it dhe muzikës drill britanike, dhe mendimin e tij për “fish and chips” (peshk dhe patate të skuqura).

Pa frikë pas rikuperimit dhe këshilla nga De Rossi
Calafiori i atribuon rikthimin e tij pas dëmtimit dhe transformimin në një lojtar më të mirë idolizimit të fëmijërisë së tij, Daniele de Rossi, që e ndihmoi gjatë “momentit më të vështirë” në karrierën e tij.

“Nuk ndihej ashtu në atë kohë, por ky dëmtim serioz është ajo që më bëri lojtarin që jam sot,” shpjegoi ai. “Fillon të vlerësosh më shumë gjërat e vogla dhe të rritesh si njeri. Më ndihmoi të bëhem lojtar më i mirë.”

Gjatë rikuperimit të tij, De Rossi e vizitonte rregullisht në spital dhe e shoqëronte në seancat e fizioterapisë. Calafiori nuk e shihte vetëm si një lojtar që admironte, por edhe si një mik të afërt që luan një rol të rëndësishëm në vendimet e tij të karrierës.

“Është një nga miqtë e mi dhe gjithmonë i kërkoj këshillë për vendimet më të mëdha që kam dhe ai gjithmonë më jep këshilla të mira,” shtoi Calafiori. “Fola me të për transferimin te Arsenali dhe ai më tha ‘kjo është një nga mundësitë më të mëdha për t’u përmirësuar si lojtar’.”

Rritja me një transferim jashtë dhe përvoja e pa përfunduar
Calafiori u rikuperua plotësisht pas një viti dhe në gusht 2020 bëri debutimin e tij të plotë për Romën. Pas një periudhe në huazim te Genoa dhe një transferimi të përhershëm te Basel në Zvicër në 2022, ai mësoi shumë si lojtar dhe si person. “Ishte hera e parë që jetoja vetëm jashtë vendit tim. Duhet të bësh gjithçka vetë. Nëse ke një ditë të keqe, je vetëm.”

Pas një sezoni te Basel, Calafiori vendosi të rikthehej në Serie A për të përfunduar atë që ndjente si një mision të papërfunduar dhe u bashkua me Bologna. “Dëshiroja t’u tregoja tifozëve të Serie A se nuk isha ai lojtari që luajti aty më parë, doja t’i bindja për të kundërtën.”

Kjo doli të ishte një vendim i saktë, pasi ai u bë shpejt një lojtar kyç për italianët, duke ndihmuar ekipin të kualifikohej në Champions League për herë të parë pas 60 vitesh. Trajneri i Bologna-s, Thiago Motta, gjithashtu kishte një ndikim të madh në karrierën e tij, duke e transformuar nga mbrojtës i majtë në qendërmbrojtës.

Një vizitë turistike në Londër e çon drejt Arsenalit
Një vizitë rastësore në Londër në janar, që përfshinte edhe një ndeshje të Arsenalit në Emirates, e shtyu Calafiorin të ëndërronte për Premier League. Pas disa muajsh, ai foli me trajnerin e Arsenalit, Mikel Arteta, për mundësinë e transferimit. Arteta i shpjegoi vizionin e tij, dhe kjo bisedë ndihmoi në bindjen e tij për të bërë hapin e madh.

Ndërkohë që përfaqësonte Italinë në Kampionatin Evropian, ai diskutoi më shumë për transferimin edhe me Jorginhon, mesfushorin e Arsenalit, i cili gjithashtu e inkurajoi për këtë zgjedhje. Më 29 korrik, transferimi u mbyll.

Mësimi i anglishtes dhe përqafimi i kulturës britanike
Pavarësisht fillimit të vështirë me një dëmtim, Calafiori u paraqit për herë të parë me Arsenalin më 22 shtator kundër Manchester City, duke shënuar një gol të jashtëzakonshëm. Në një intervistë, ai përmend sesi ka mësuar anglishten përmes Netflix-it dhe muzikës “drill” britanike dhe dëshirën e tij për të përqafuar jetën në Angli, përfshirë edhe ushqimin e famshëm “fish and chips.”

“Peshkun me patate të skuqura e kam provuar – një herë në muaj mund ta bësh, por nuk është e shëndetshme,” tha ai duke qeshur. “Dua ta përjetoj plotësisht eksperiencën, dua të bëhem si një person anglez dhe ta përqafoj këtë mënyrë jetese.”

Historia e Calafiorit është një testament i vendosmërisë dhe përpjekjeve për t’u ngritur mbi sfidat, duke mos e humbur kurrë shpresën për të arritur ëndrrën e tij.