Në republikën moderne të Singaporit, disa njerëz në dukje të zakonshëm që punojnë në zyra ose drejtojnë taksi mund të pretendojnë se janë me gjak mbretëror, pasardhës të një monarku të shekullit të XIX-të, i cili ua dha britanikëve kontrollin e ishullit të Azisë Juglindore.

Por pak banorë në një nga qytetet më kozmopolitane në botë janë madje të vetëdijshëm për këtë prejardhje, një pikë e dhimbshme me Tengku, ose Princin, Shawal, i vlerësuar nga disa anëtarë të familjes së tij si ‘kryetari i shtëpisë së Singaporit’, raporton CNN.

“Ata ende ekzistojnë?”, është një përgjigje që 51-vjeçari thotë se shpesh e merr kur u thotë njerëzve se është një nga pasardhësit e Sulltan Husein Shah – traktatet e të cilit me britanikët i dhanë fund sundimit kolonial dhe themeluan shtetin modern.

Shawal është një nga disa singaporian që mbajnë emrin e nderuar Tengku, që do të thotë se Princ ose Princeshë në malajzisht, dhe pretendojnë lidhje me Sulltanin.

Deri në fund të këtij shekulli, disa prej tyre ende jetonin në shtëpinë e tyre stërgjyshore, një pallat i mbushur me njerëz, i rrënuar, para se të dëboheshin nga qeveria e cila e shndërroi atë në një muze.

Shtatëdhjetë e nëntë pasardhës, nga të cilët 14 jetonin në pallat, u ofruan pagesa si pjesë e marrëveshjes së epokës koloniale për të siguruar familjen e Sulltanit, tha qeveria në atë kohë. Shumë nga të tjerët jetonin jashtë shtetit, thuhej në të.

Emrat e përfituesve ligjorë nuk u bënë publik, duke e bërë të vështirë verifikimin e pretendimeve mbretërore.

Qeveria e Singaporit, e cila ka sunduar që nga pavarësia e shtetit-qytet në vitin 1965, pohuan për reuters se të gjitha, përveç një prej pagese, janë bërë, por ajo nuk ishte në gjendje të ndante më shumë detaje mbi përfituesit.

“Ne nuk jemi një dinasti. Nuk është e rëndësishme nëse jeni një pasardhës i familjes mbretërore apo jo”, tha Tengku Indra, një konsulent 67-vjeçar që jetonte në mjediset e pallatit si fëmijë. “Thelbësore është se ju duhet të fitoni përmes meritokracisë në vend që të shijoni një status të atribuar bazuar në pozicionin stërgjyshor”, shtoi ai.

Ai mendon se brezat e ardhshëm nuk do të interesohen shumë për historinë e Sulltanit. “E shkuara pa dashje zë vendin e pasmë dhe mbetet e pavlerësuar,” tha Indra.

Për ish-banorët e tjerë të pallatit, jeta në botën e jashtme ka qenë një zgjim i vrazhdë. Tengku Faizal, 43 vjeç, tha pasi u largua nga pallati në vitin 1999, ai u punësua si pastrues në një godinë dhe ngacmohej se si një princ merret me mbeturinat.

Ai tani drejton një taksi, por thotë se po lufton për të siguruar jetesën dhe i është dhënë ndihma financiare për të mbuluar tarifat e vajzës së tij për kujdesin për fëmijët.

“Ne nuk jemi të zgjuar, nuk jemi të pasur”, tha Faizal, duke folur në anglisht. “Ne morëm vetëm titullin”.
Në Malajzinë fqinje, një monarki kushtetuese ku sulltanët ende luajnë një rol aktiv në jetën publike, emrat e nderuar janë shumë më të zakonshëm.
Nga shtatë pretenduesit e Singaporit që intervistoi reuters, Shawal ishte më i eturi për të festuar trashëgiminë e tij.