Opinion nga Drizan Shala, njohës i cështjeve të sigurisë:

Lufta Hibride dhe Pasiguria Publike:

Përdorimi i Destabilizimit Ekonomik, Psikologjik dhe Social si Mjet Subversiv !

Ngjarjet e fundit ku pasojat ekonomike, psikologjike dhe sociale mund të kontribuojnë ndjeshëm në rritjen e pasigurisë publike dhe të krijojnë një mjedis të përshtatshëm për operacione hibride nga struktura të sigurisë të një vendi armiqësor.

Këto pasoja mund të ndikojnë në destabilizimin e një shoqërie përmes mekanizmave si:

Kriza ekonomike, që çon në papunësi, varfëri dhe pakënaqësi sociale, duke krijuar një bazë të brishtë për radikalizim ose protesta.

Pasojat psikologjike, si stresi kolektiv, frika dhe ndjenja e pasigurisë, që mund të manipulohet për të përhapur panik dhe përçarje.

Efektet sociale, si polarizimi politik, humbja e besimit te institucionet dhe rritja e krimit, që mund të përdoren nga aktorë armiqësorë për të nxitur tensione dhe për të destabilizuar rendin.

Në këtë kontekst, elementët subversivë mund të jenë të pranishëm edhe në pasigurinë publike, përmes infiltrimit të agjentëve, përhapjes së dezinformimit, organizimit të protestave ose mbështetjes së grupeve ekstremiste.

Këto taktika mund të jenë pjesë e një strategjie hibride për të dobësuar një shtet nga brenda, duke shfrytëzuar pakënaqësitë dhe ndarjet ekzistuese.

Po ka shumë shembuj konkretë historikë ku elementët ekonomikë, psikologjikë dhe socialë janë përdorur për të rritur pasigurinë publike si pjesë e strategjive hibride nga aktorë armiqësorë.

Disa prej tyre përfshijnë:

1. Lufta e Ftohtë dhe Operacionet Subversive

Ndikimi sovjetik në Perëndim: Bashkimi Sovjetik përdori dezinformimin, propagandën dhe infiltrimin e shoqërive perëndimore për të nxitur pakënaqësi dhe trazira sociale. Për shembull, KGB shpërndante informacione të rreme për të nxitur ndasi racore dhe politike në SHBA.

Operacionet e CIA-s në Europën Lindore: Në anën tjetër, CIA mbështeti lëvizje anti-komuniste si “Solidariteti” në Poloni, duke shfrytëzuar krizën ekonomike dhe pakënaqësinë popullore ndaj regjimeve komuniste.

2. Lufta Hibride e Rusisë (Ukrainë, Gjeorgji, etj.)

Ukraina (2014 – sot): Rusia përdori një kombinim të krizës ekonomike, luftës psikologjike (përmes propagandës në media dhe rrjete sociale) dhe grupeve të armatosura për të destabilizuar Ukrainën, duke nxitur konflikte të brendshme në Donbas dhe Krime.

Gjeorgjia (2008): Përpara ndërhyrjes ushtarake, Rusia shfrytëzoi tensionet sociale dhe dezinformimin për të krijuar një krizë brenda vendit, duke legjitimuar ndërhyrjen e saj.

3. Pranvera Arabe (2010-2012)
️

Edhe pse protestat ishin autentike, aktorë të jashtëm përfituan nga destabilizimi ekonomik dhe social për të ndikuar në rrjedhën e ngjarjeve. P.sh., disa vende përdorën rrjetet sociale dhe financimet për grupe të ndryshme opozitare për të përshpejtuar përmbysjen e regjimeve të caktuara.

4. Destabilizimi i Venezuelës dhe Lojërat Gjeopolitike

Kriza ekonomike dhe sociale në Venezuelë është shfrytëzuar nga aktorë të ndryshëm ndërkombëtarë për të rritur tensionet e brendshme, duke përdorur sanksione, mbështetje për opozitën dhe luftë informacioni për të dobësuar regjimin.

Në të gjitha këto raste, pasiguria publike nuk ishte thjesht një efekt anësor, por shpesh një mjet i qëllimshëm për të dobësuar një shtet dhe për të krijuar terren të favorshëm për ndikim të jashtëm.