Që kur Clive McCay publikoi studimin e tij të vitit 1935, i cili tregoi se minjtë në një dietë të kufizuar rreptësisht jetonin 33 për qind më gjatë, shumë pyesnin nëse kufizimi i kalorive mund të zgjasë jetëgjatësinë e njeriut.

Lind një pyetje interesante filozofike: a do ta zëvendësonit gëzimin e shijimit të ushqimit me një jetë më të gjatë?

Ka disa arsye pse disa thonë se ky lloj kufizimi i kalorive mund të ketë efekt në zgjatjen e jetëgjatësisë së njeriut. Së pari, kafshët më të mëdha zakonisht jetojnë më gjatë se ato më të voglat, sepse ato kanë një metabolizëm më të ngadaltë. Së dyti, spekulohet se kufizimi i kalorive redukton dëmtimin e radikalëve të lirë në trup , duke ngadalësuar procesin e plakjes.

Një studim i ri i kryer nga Universiteti Southwestern tek minjtë zbuloi se kufizimi i kalorive zgjat jetëgjatësinë. Megjithatë, pjesa intriguese është se ky studim tregoi se koha e ditës kur minjtë ushqehen ka një ndikim të madh në jetëgjatësinë e tyre.

Studiuesit zbuluan se kufizimi i kalorive me 30 deri në 40 për qind zgjati jetëgjatësinë e tyre me 10 për qind. Por minjtë që ushqeheshin me një dietë kufizuese dhe aktivë gjatë natës, jetuan 35 për qind më shumë se ata që hanin çfarë të donin sa herë që dëshironin.

Nëse kjo lloj diete do t’i përshtatej ritmeve biologjike të njeriut, do të hanim vakte me pak kalori gjatë gjithë ditës. Pra, nëse jeni tipi që preferoni mëngjesin në darkë, ndoshta mund të jetoni më gjatë. Nëse, nga ana tjetër, preferoni një darkë me katër pjata, mund ta keni të vështirë të përshtateni me një ritëm tjetër.

Nëse zbulohet se dieta te njerëzit funksionon në të njëjtën mënyrë si te minjtë, koha e ditës që hamë do të bëhet pothuajse po aq e rëndësishme sa ajo që hamë. Mund të çojë gjithashtu në një ndryshim në kohën kur zgjohemi dhe shkojmë të flemë.

“Është shumë e qartë se koha e të ngrënit është e rëndësishme për të përfituar sa më shumë nga kufizimi i kalorive,” Dr. Sc. Joseph Takahashi, një nga studiuesit kryesorë në studim./FrontOnline/