Nga James Holmes, 19fortyfive

Ushtria ruse thuhet se po organizon një grumbullim trupash përgjatë kufirit ruso-ukrainas. Moska mund të jetë duke u bashkuar me qeverinë bjelloruse për të “pushtuar” Poloninë, Lituaninë dhe Letoninë me refugjatë nga Lindja e Mesme. Zyrtarët polakë, lituanezë, letonezë dhe estonezë e quajtën përpjekjen për të prodhuar një krizë refugjatësh një “sulm hibrid” ndaj Bashkimit Europian.

Ndërkohë ushtria ruse gjurmon dhe dënon lëvizjet detare të NATO-s në pellgun e Detit të Zi ; verën e kaluar Moska kërcënoi se do “bombardonte” anijet detare që ushtrojnë të drejtën e kalimit nëpër ujërat e Krimesë.

Strategjia e saj ka të bëjë me vendosjen dhe zbatimin e prioriteteve. Duke ushtruar vetëdisiplinë, udhëheqësit politikë dhe ushtarakë po ruajnë burimet për angazhimet që kanë më shumë rëndësi, raporton abcnews.al.

Ekziston një qasje tjetër për strategjinë. Në rrjedhën normale të gjërave, udhëheqësit luftarakë hartojnë strategji sipas të cilave vlera që ata i caktojnë qëllimit politik rregullon shkallën me të cilën ata shpenzojnë burimet – ushtarët, thesaret kombëtare, pajisjet ushtarake, e kështu me radhë për të arritur qëllimin politik.

Ata gjithashtu vlerësojnë se për sa kohë janë të përgatitur për të përballuar shpenzimet e këtij lloji. Por sipas një analisti, ekziston gjithashtu mundësia që të nisë lufta në kontinent në rrethana të caktuara.

Kjo është një strategji e pastër problematike.

Në vend që të vendosin qëllime specifike politike, udhëheqësit politikë dhe ushtarakë caktojnë mjete modeste për fushatën dhe kërkojnë që komandantët e ekspeditës të krijojnë sa më shumë kaos.

Një strategji e tillë, pra, nuk ka asnjë qëllim të caktuar, përveçse t’i vështirësojë gjërat ndaj një antagonisti. Moska mund të jetë duke krijuar luftëra hibride nga kontingjentet në të gjithë periferinë ruse. Pse?

Putini është i kënaqur me lojërat gjeopolitike. Nëse ai mund t’u shkaktojë ulçerën rivalëve të shumtë pa falimentuar ekonominë, aq më mirë do të jetë. Dhe, siç mund të dëshmojë Corbett, logjika strategjike është e kënaqur.

Megjithatë, ekziston një mundësi më e keqe sesa të bësh keqbërje. Mund të vijë kudo në çdo kohë; nuk mund të vinte askund. Mendoni për problemin si i ngjashëm me raportin sinjal-zhurmë në shkencë dhe inxhinieri. Sinjali do të ishte dëshmi e përgatitjeve ruse për një veprim vendimtar ushtarak, zhurma e trazirave të nxitura nga Rusia në terrenet e mundshme të betejës si Balltiku, Polonia dhe Ukraina.

Qasja evokon ushtrinë fantazmë të gjeneralit George S. Patton në Britaninë e Madhe, një forcë e krijuar për të bindur udhëheqësit gjermanë se Aleatët do të zbarkonin në Calais në 1944 dhe jo në plazhet e Normandisë.

Komandantët aleatë rritën qëllimisht nivelin e zhurmës për të “fshehur” sinjalin. Kjo e bën Vladimir Putinin një konkurrent më të frikshëm sesa një figurë të ngjashme, por pa humor si Xi Jinping.

Putini nuk ka shumë letra me vlerë në dorën e tij, por ai po i luan shumë mirë.